Een power ballad die je met één voet in de zomer zet en met de andere in een existentiële crisis. Damiano zingt alsof hij net gedumpt is op een tropisch eiland zonder WiFi, maar met een camera die alles filmt in dramatische slow-motion. De videoclip? Super! Zo episch dat zelfs een zeemeeuw in de achtergrond lijkt te huilen. Serieuze kandidaat voor Record of the Week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten