Alsof je in slow motion door een lege straat loopt, terwijl de bloesem zachtjes naar beneden dwarrelt en je je afvraagt of het gisteren of volgend jaar is. Alles aan dit nummer ademt vertraging: de gitaren zweven, de drums sijpelen en de stem klinkt alsof hij met tegenzin de studio is binnengekomen – en dat is een compliment.
De sfeer is dromerig, shoegazey, met echo’s van Slowdive en een vleugje Cigarettes After Sex, maar dan zonder het overdreven gefluister. Het nummer bouwt traag, maar gestaag, naar een melancholisch niets – en precies dat niets is het mooiste eraan.
Je moet even de tijd nemen voor Cherry Blossom, maar dan ontvouwt zich een fragiele schoonheid. Alsof je naar een zonsondergang kijkt waar je net iets te laat voor bent, maar het restlicht toch nog alles goud kleurt.
Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 6,7 – mooi, maar te langzaam voor wie al na tien seconden wil swipen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten