De titel belooft een dansvloerkraker, maar wat je krijgt is eerder een zachte wiegelied-remix voor mensen die hun discobal bij de kringloop hebben gehaald. Synths glijden binnen als een warme föhn, de beat tikt als een metronoom op slaapstand, en ergens hoor je iemand zingen alsof hij net wakker is geworden uit een Scandinavische winterslaap.
Het nummer maakt je misschien wíllen dansen, maar dan wel met een cappuccino in de hand en een trui van biologisch katoen om je schouders. Alles is netjes, alles is glad, en nergens gebeurt het écht. Het is de IKEA van de elektropop: functioneel, goed vormgegeven, maar na één rondje weet je weer waarom je liever in een kringloopwinkel struikelt over een oude platenspeler.
Wel een lekkere sfeer hoor – een beetje Parcels-light, met een snufje Roosevelt en een vleugje “zomeravond op een dakterras in Düsseldorf”. Maar waar blijft het gevaar? Waar is de zweetdruppel? Waar is de dansvloer?
Cijfer: 6,9
Hitpotentie: 7,5 – Zet 'm in je “Chill Dance” playlist, maar verwacht geen polonaise.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten