charlie Cunningham doet in "This I Know" wat veel muzikanten proberen maar zelden echt lukt: zachtjes schreeuwen. Zijn stem is een fluistering die je toch rechtop in je stoel krijgt. Geen bombast, geen grootse uithalen, gewoon een akoestische gitaar, een beetje echo en een stem die klinkt alsof hij het lied heeft geschreven in een verlaten treinstation ergens in Wales.
Het nummer zakt langzaam in je onderbewustzijn als een herinnering die je niet herkent, maar waarvan je zeker weet dat je hem ooit gevoeld hebt. "This I Know" heeft iets melancholisch geruststellends. Een beetje alsof Nick Drake en Ben Howard samen thee zijn gaan drinken en besloten hebben de wereld niet te redden, maar gewoon even stil te zijn.
Het tempo kruipt. De melodie blijft hangen als mist in een bos. En dat is precies de kracht: hij overschreeuwt niets, en dat voelt tegenwoordig bijna revolutionair. Je zou er bijna vriendelijk van worden.
Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 6,1 – Te klein voor de hitlijsten, maar groot in je hoofd als het stil is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten