het podium is klein, de zaal intiem, maar zodra Lauren Mayberry “Lies” inzet, voelt het alsof er een digitale storm losbreekt in een kerk vol neon. Haar stem snijdt door de synths als een flinterdunne glasscherf door bubble wrap: ogenschijnlijk fragiel, maar messcherp.
De liveversie voegt rauwheid toe aan de perfect geprogrammeerde studioversie. Het piept, kraakt, ademt. Je hoort adrenaline, niet autotune. Mayberry staat er als een bezeten porseleinen pop die alle pijn van de wereld in 3,5 minuut wil samenvatten.
De drums dreunen als een slecht huwelijk, de synths gieren als een foutgelopen Tinderdate, en het publiek? Dat laat zich gewillig meevoeren. Deze uitvoering is geen cover van hun eigen nummer, maar een bevrijding: minder gelikt, meer echt.
Cijfer: 8,2
Hitpotentie: 7,4 – Te donker voor de radio, maar perfect voor een nachtelijke rit naar nergens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten