God Is Love” klinkt als een uitspraak die je normaal wantrouwt.
Te groot, te absoluut, te spiritueel voor een dansvloer.
Maar Saint Of Sin doet iets slims: hij maakt er geen waarheid van, maar een gevoel.
De track opent met warme pads en een glijdende beat die meteen richting eind jaren ’90 / begin jaren 2000 trekt. Dit is het territorium van Chicane en ATB: melodieuze trance met ruimte voor melancholie. Geen beukende drop, geen EDM-reflex — maar opbouw, adem en sfeer.
De productie is zorgvuldig en helder. Alles staat in dienst van dat zwevende gevoel: een nachtelijke autorit, nat asfalt, lichten die voorbijglijden. De melodie is eenvoudig, bijna naïef, maar precies daardoor effectief. Het nummer probeert je niet te overrompelen; het neemt je mee.
Vocaal blijft alles bewust op afstand. Geen dominante zanglijn, geen persoonlijk drama. De stem fungeert als extra laag, niet als middelpunt. Dat werkt, omdat de emotie vooral in de harmonie zit. Dit is dansmuziek die niet per se wil dat je danst — maar dat je blijft luisteren.
“God Is Love” is geen vernieuwing van het genre, maar wel een herinnering aan waarom het ooit werkte. Emotie boven effect, melodie boven bombast. Voor wie de hoogtijdagen van trance heeft meegemaakt — of er heimelijk naar terugverlangt — voelt dit als thuiskomen.
Eindoordeel
Sterren: ★★★★☆
Cijfer: 8,0
Warm, melodieus en sfeervol. Trance met gevoel en zonder kitsch.
Hit score: 7,1
Sterk voor nachtelijke playlists en gespecialiseerde radio. Geen massahit, wel een blijver voor liefhebbers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten