★★★★☆ | Cijfer: 8,1 | Hitpotentie: 7,4 (rauw, spoken-word-achtig, typisch Jarvis – maar zeker geen hit voor de massa)
Pulp is terug, en natuurlijk doen ze dat op de enige manier waarop Pulp dat kan: anders dan iedereen vroeg, verwachtte of wilde.
En The Man Comes Around is precies zo’n track waarbij je na twintig seconden denkt:
“Ja hoor, dit is Jarvis. Dit kan alleen Jarvis.”
Het nummer voelt als een kruising tussen een gedicht, een waarschuwing en een bizarre kroegmonoloog van een man die net iets te veel van de wereld heeft gezien.
De sound
Geen grootse Britpop, geen vrolijke strijkers, geen dansbare hipswing zoals Disco 2000.
In plaats daarvan:
donkere, schuifelende drums
subtiele, nerveuze gitaaraccenten
een baslijn die langzaam rond je enkels kruipt
en een productie die eerder fluistert dan zingt
Het geheel klinkt alsof Pulp in een verduisterde studio stond met alleen een lampje aan — en Jarvis die in één take zijn ziel leeggooit.
De zang (of beter: de voordracht)
Jarvis Cocker declameert.
Hij snauwt, fluistert, mompelt, dicteert… alsof hij een apocalyps probeert voor te lezen uit een buurthuisfolder.
Er zit zoveel karakter in deze manier van zingen dat het bijna niet uitmaakt wat hij zegt — al klinkt het allemaal intrigerend genoeg.
De tekst
Zoals altijd bij Jarvis:
scherp
droog
verwarrend
en toch briljant
Het voelt als een waarschuwing, een verhaal, een observatie, allemaal tegelijk en toch geen van allen.
Pulp-fans smullen ervan.
Iedereen die Pulp niet kent denkt:
“Wat is dit en waarom klinkt het interessant?”
Het refrein (of het gebrek eraan)
Er is niet echt een refrein, en dat is precies de bedoeling.
Dit nummer wil niet dansbaar zijn.
Het wil onrust.
En dat lukt overtuigend.
Waarom werkt het?
Omdat Pulp nooit helden waren van de popmuziek, maar van de rare hoekjes van de popmuziek.
En The Man Comes Around bewijst dat ze nog altijd dezelfde band zijn:
eigenwijs, literair, oncomfortabel en verslavend.
Dit is geen nummer dat de hitlijsten gaat plunderen.
Maar het is wel een nummer dat blijft nazinderen in je hoofd.
Kortom
The Man Comes Around is Pulp in volle, rauwe, gedempte glorie: uniek, vreemd, fascinerend en vooral Jarvis Cocker in topvorm.
🖤 Pulp – The Man Comes Around:
Een donkere, sprekende, hypnotiserende terugkeer van een band die nooit normaal is geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten