Depeche Mode – Ghosts Again (Live in Mexico City)
★★★★☆ | Cijfer: 8,5 | Hitpotentie: 8,2
(een live-uitvoering die het onmogelijke doet: Ghosts Again klinkt hier zelfs… bijna vrolijk)
Dat Depeche Mode in 2025 nog steeds zulke grote zalen vult dat je denkt dat er minstens drie bands tegelijk spelen, is al indrukwekkend.
Maar dat ze Ghosts Again live weten om te bouwen tot een bijna opgewekte versie van het albumnummer? Dat is magie. Zwarte magie, waarschijnlijk.
Ghosts Again is studio-versie: melancholie, acceptatie, licht tikje bedwelmende somberte.
Live in Mexico City?
Het lijkt alsof Dave Gahan even een zonnestraal heeft ingeslikt en Martin Gore een knop heeft gevonden waarop “UPBEAT-ish” staat.
🌆 De sound (live, maar strakker dan menig studio-artiest)
Mexico City gaat sowieso vol erin, maar Depeche Mode ook.
Het tempo staat een fractie hoger, de drums zijn steviger, en de synthlijnen klinken alsof ze op de Plaza Garibaldi hebben geleerd dat het leven soms echt leuk mag zijn.
Je hoort:
een lichter, springender ritme
gitaren die speelser klinken
synths die nog steeds verdrietig fluisteren, maar nu met een glimlach
Het is Depeche Mode, maar dan met 5% vitamine D.
🎙️ De zang (Dave Gahan doet Dave Gahan-dingen)
Dave zingt zoals alleen hij dat kan: warm, dreigend, charmant, licht kapot, maar nooit misplaatst.
Live heeft hij meer lucht, meer beweging, meer menselijkheid — en dat past bijna te goed bij een nummer dat gaat over de eindigheid van alles.
Hij zingt Ghosts Again niet alsof het lot vaststaat, maar alsof hij het moment even wil vieren voordat het lot zijn werk doet.
📝 De tekst (die werkt live nóg beter)
Het blijft een van hun mooiste late-career teksten:
simpel, helder, pijnlijk eerlijk.
Maar live, met het gejuich eronder, krijgt het iets anders:
een soort gedeeld besef dat iedereen in dat stadion iemand mist, maar wel samen staat te zingen.
Verdriet in festivalvorm.
🎉 De vibe: bijna lichtheid
Is het vrolijk?
Nee, natuurlijk niet.
Het is Depeche Mode. Niemand verwacht sambaballen.
Maar er zit in deze uitvoering een soort beweging, een energie, alsof het nummer zich optrekt aan het publiek.
Het voelt meer dansbaar, minder definitief.
En dat maakt het bijzonder.
⭐ Waarom het werkt
Omdat Depeche Mode live altijd iets toevoegt:
menselijkheid, imperfectie, warmte.
De band klinkt als zichzelf, maar dan met net wat meer kleur.
En Ghosts Again is een nummer dat die kleur best kan gebruiken.
Kortom
Een prachtige liveversie die het originele nummer niet vervangt, maar een nieuwe laag geeft:
meer ritme, meer licht, meer leven.
🌆 Depeche Mode – Ghosts Again (Live in Mexico City):
Een verrassend levendige, bijna lichte heruitvinding van een moderne klassieker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten