Cijfer: 8,8 ★★★★☆½
Hitpotentie: 9,0 (indie-dansvloer, zomer van 2025 klaar)
Sommige samenwerkingen klinken alsof ze in de sterren geschreven stonden — of in ieder geval in een analoge synthesizer uit 1984.
Cut Copy en Kate Bollinger brengen met Belong To You een nummer dat meteen voelt als zonlicht in een gesloten kamer: warm, glinsterend en net ironisch genoeg om serieus te nemen.
Vanaf de eerste tel hoor je die typische Cut Copy-signatuur: ritmische synths, lichte disco-vibe, een beat die niet duwt maar meedeint.
En dan komt Kate Bollinger erin — luchtig, koel, nonchalant.
Haar stem zweeft boven de groove als een zucht op een zomernacht: breekbaar maar zelfverzekerd.
Het resultaat is een nummer dat tegelijk nostalgisch en nieuw klinkt, alsof iemand Dream Pop op een dansvloer heeft gezet en er een gin-tonic naast heeft gelegd.
De tekst is simpel, maar effectief: “I don’t belong to you, but I want to.”
Meer hoef je eigenlijk niet te zeggen — één zin die de hele menselijke romantiek samenvat in acht woorden.
Bollinger zingt het niet met wanhoop, maar met een glimlach van iemand die al weet dat het misgaat, maar het toch probeert.
De productie is vintage Cut Copy: dansbaar met diepte.
Synths die zacht gloeien, een baslijn die ronddanst als een dronken libelle, en drums die net genoeg tempo houden om het intiem te laten blijven.
Het is muziek die zweeft, niet vliegt — maar precies daardoor raakt.
Halverwege komt dat typische Cut Copy-moment: een kleine breuk, even stilte, dan alles weer tegelijk — de beat, de melodie, de stem.
En plots klinkt het alsof de zomer nog één keer openklapt.
Het is zó subtiel gedaan dat je niet merkt dat je al drie minuten aan het glimlachen bent.
Er zit iets bitters in dit nummer — een soort vrolijke weemoed.
Zoals alle goede synthpop eigenlijk hoort te klinken: warm van toon, maar koud van inzicht.
Het is muziek voor mensen die dansen met hun ogen dicht, niet om te vergeten, maar om het beter te voelen.
Kortom:
Belong To You is een schitterende balans tussen melancholie en beweging.
Cut Copy levert de glans, Kate Bollinger de ziel.
Samen maken ze een nummer dat zowel de discobal als het hart laat draaien.
Een lied over willen horen bij iemand,
maar ondertussen precies weten dat je dat niet doet —
en dat is precies waarom het zo goed werkt.
✨ Synthpop met gevoel, melancholie met een beat.
De zomer heeft eindelijk zijn soundtrack gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten