Woodkid is terug, en dat hoor je meteen. De eerste seconden klinken alsof een Franse generaal zijn leger de loopgraven in stuurt — met strijkers.
Het is episch, het is groots, het is precies het tegenovergestelde van wat een doorsnee Top 40-hit probeert te doen. En dat is exact de bedoeling.
Zijn stem klinkt alsof hij al vijf wereldoorlogen heeft meegemaakt, en dit de liefdesbrief is die hij onderweg vergeten was te posten.
“Any Love of Any Kind” is geen liefdesliedje. Het is een requiem voor alles wat we bijna hadden kunnen voelen, maar onderweg kapot gerelativeerd hebben.
De productie? Filmisch. De sfeer? Alsof je door een zwart-witfilm loopt met natte sokken.
En dan is daar de tekst: over hunkeren, over verliezen, over liefde in tijden van algoritmes.
Woodkid maakt muziek die weigert zich aan te passen. En dat is misschien wel zijn grootste kracht én zwakte tegelijk.
Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 6,5
🎻 Voor de melancholische denker die ook in de regen zonder paraplu naar de bakker gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten