Het is de laatste avond. Althans, dat zegt The Weeknd.
Maar het voelt meer als de afterparty van een tour die al drie albums geleden eindigde.
“Closing Night” heeft alles wat je verwacht van Abel Tesfaye anno nu:
fluwelen synths, glimmende zelfverheerlijking,
en een stem die klinkt alsof hij tegelijkertijd wil verleiden, huilen én zijn contract wil heronderhandelen.
Je hoort Prince, je hoort Michael,
je hoort vooral The Weeknd die wéér doet alsof dit zijn afscheidsbrief is,
geschreven op glitterpapier met de lippenstift van een ex.
Het nummer bouwt gestaag op,
alsof je op de tiende verdieping van een luxe hotel staat te wachten op drama dat maar niet komt.
En net als je denkt dat er een grootse finale in aantocht is…
krijg je een zwoel refrein met een halve knipoog.
De kroonprins van de neon-melancholie
sluit niet af, maar draait de spot op zichzelf.
Er zit gevoel in. Zeker.
Maar het is het soort gevoel dat je hebt
wanneer je in een dure club staat met lege glazen,
luisterend naar iemand die zegt dat dit zijn laatste nummer is —
maar stiekem al een nieuwe reeks heeft klaarliggen.
“Closing Night” is geen afscheid.
Het is een kostuumwissel.
Een rookgordijn met autotune.
Cijfer: 7,1
Hitpotentie: 8,3
🎭 Een laatste buiging met gouden schoenen aan. Afscheid in scène gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten