Met Vista, de vierde single van haar aankomende album, laat Sophie Jamieson zien dat eenvoud krachtig kan zijn. Het is een prachtig klein liedje dat klinkt alsof het speciaal gemaakt is om in stilte naar te luisteren, liefst met een kop thee en een dekentje.
De zachte, bijna fluisterende zang van Jamieson wordt gedragen door spaarzame instrumentatie – een piano hier, een vleugje strijkers daar. Het geheel voelt intiem, alsof ze naast je zit en haar verhaal rechtstreeks aan jou vertelt. Het is subtiel, maar elke noot lijkt geladen met emotie.
Toch kun je je afvragen of het niet een beetje te klein blijft. Het nummer bouwt niet echt op naar een hoogtepunt, maar misschien is dat precies de bedoeling. Dit is geen track die je omver blaast, maar eentje die je zachtjes raakt en langzaam blijft hangen.
Score: 8/10 (Want schoonheid zit soms in de stilte, al had een klein verrassingselement geen kwaad gekund.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten