Met Infinity Peaking laat bdrmm horen dat ze niet vies zijn van een flinke dosis nostalgie. Het nummer ademt de melancholische sfeer van The Verve, compleet met een stem die verrassend veel wegheeft van Richard Ashcroft. Als je ogen dichtdoet, zou je bijna denken dat je naar een vergeten track van Urban Hymns luistert – maar dan met een modern randje.
De dromerige gitaren en subtiele opbouw maken dit een track die je langzaam omarmt, zonder je ooit volledig los te laten. Het refrein zweeft ergens tussen euforie en introspectie, terwijl de stem een perfecte balans vindt tussen kracht en kwetsbaarheid.
Score: 8/10 (Want als je een verve-achtige vibe wilt, kun je net zo goed naar het origineel luisteren. Maar dit is een hele goede tweede.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten