Cijfer: 8
Étienne Daho bewijst met "Les derniers jours de pluie" dat een ballade meer kan doen dan alleen mooi klinken. Het nummer voelt als een regenbui die je net zo graag wilt vermijden als koesteren—grijs, intens en toch een beetje troostend.
Met zijn zachte, bijna fluisterende stem zingt Daho over verlies en verlangen, terwijl de ingetogen melodie van piano en subtiele strijkers je meevoert. Het is muziek die je hoofd vult met melancholische filmbeelden, en voor je het weet sta je jezelf voor te stellen in een zwart-wit arthousefilm, starend door een raam terwijl de regen langs de ruiten stroomt.
"Les derniers jours de pluie" is geen nummer dat je zomaar opzet, maar een lied dat je kiest voor momenten waarop je bereid bent een beetje emotioneel nat te worden. Subtiel, breekbaar, en typisch Daho—perfect voor een dag waarop de zon zich even verstopt heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten