Morgan Wallen zingt hier alsof hij net een diep inzicht over zichzelf heeft gehad, maar helaas geldt dat niet voor het nummer zelf. Het kabbelt voort met alle vertrouwde country-elementen: een akoestische gitaar, een melancholisch refrein en een tekst die iets tussen spijt en zelfreflectie wil uitstralen. Maar echt binnenkomen? Nee.
De ironie is dat Morgan niet het probleem is – het nummer is het probleem. Het mist de punch, de emotie voelt wat ingestudeerd en na één keer luisteren denk je: Oké, oké, maar had je echt niks beters?
Cijfer: 6,5. I'm The Problem voelt als een verontschuldiging die niet helemaal gemeend is – en jij mag het verder uitzoeken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten