HELL ON ME" wil heel graag intens en meeslepend zijn, maar blijft uiteindelijk hangen in de categorie net niet. De stem is rauw, de emotie druipt ervan af en de productie heeft precies die gruizige randjes die het nodig heeft. Maar ergens voelt het alsof Johnny Huynh op het punt staat om volledig los te gaan… en dan toch op de rem trapt.
De videoclip doet hetzelfde. Het ziet eruit alsof het bedoeld is als een broeierige, diepzinnige filmische trip, maar eindigt meer als een Instagram-filter met veel drama. Het is mooi, het is duister, maar je blijft wachten op dat ene moment dat het echt bam inslaat. Dat moment komt alleen nooit.
Cijfer: 7,0. HELL ON ME is als een horrorfilm met een spannende opbouw, maar een einde dat je doet zuchten: Oh… was dit het?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten