Met Angel Child brengt Douwe Bob een van de meest persoonlijke en ontroerende nummers uit zijn carrière. Het nummer, geschreven over het verlies van zijn zoontje, is rauw, eerlijk en doordrenkt van emotie. Het voelt bijna alsof je een kijkje krijgt in een stukje van zijn ziel dat normaal verborgen blijft.
De zachte gitaar en ingetogen melodie bieden een intieme achtergrond waartegen Douwe’s stem kwetsbaar en tegelijkertijd krachtig klinkt. Zijn woorden snijden diep, maar dragen ook een gevoel van liefde en herinnering dat net zo sterk is als het verdriet. Het refrein is simpel, bijna mantra-achtig, en dat maakt het des te indrukwekkender.
Dit is geen nummer voor de hitlijsten, maar een lied dat bedoeld is om te voelen. Het raakt iets universeels: het vermogen van muziek om het onuitsprekelijke te verwoorden. Douwe Bob toont hier zijn meest menselijke kant, en dat maakt Angel Child onvergetelijk.
Score: 9/10 (Want sommige liedjes zijn geen muziek, maar een stukje hart.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten