Je verwacht een kitscherige kinderliedje met xylofoons en koortjes. Wat je krijgt, is een fluisterzacht eerbetoon aan breekbaarheid, verpakt in fluweel en emotioneel serviesgoed. The Inner Child is geen lied, het is een ademhaling met strijkers.
De stem van Jamie Irrepressible is niet van deze aarde — ergens tussen Antony Hegarty en een vallende sneeuwvlok. Alles in dit nummer lijkt te breken, behalve de controle. Het is fragiel zonder pathetisch te worden, en raakt juist daardoor.
Cijfer: 9,0
Hitpotentie: 6,6
(Geen festivalhit, wel een troostdeken voor je ziel. Dit draai je niet op repeat — dit bewaar je voor als het leven even te veel wordt.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten