Een nummer dat klinkt alsof The Libertines een kater hebben en besluiten om toch maar te gaan werken bij de krant. Costermonger schuurt, spuugt en sleept zich door de working-class-romantiek met dezelfde elegantie als een modderige Chelsea-boot in een regenplas.
De zanger klinkt alsof hij net uit een Londense pub is geduwd en onderweg naar huis besloot een gedicht te schreeuwen tegen een voorbijganger. Alles is gruizig, schurend, en ruikt naar bier, prei en onuitgesproken woede. En toch klopt het.
Cijfer: 8,0
Hitpotentie: 6,5
(Niet voor Sky Radio, wel voor mensen met een pubhart en een punkziel. Deze song is geen hit — het is een klap op je morele kompas.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten