Ane Brun maakt al jaren liedjes die klinken als breekbare glas-in-loodramen: mooi, fragiel, en met een verhaal dat pas echt doordringt als je even stil bent. Two In This Story is er weer zo een. Een lied dat klinkt als troost, maar eigenlijk een afscheid is in slow motion.
De sound is – laten we het woord gebruiken – prettig. Zacht zwevende synths, warme gitaren, en Ane's stem die je toespreekt als een vriendin die je nog net aankijkt voor ze wegloopt. Alles klopt. Alles is verzorgd. Maar onder die perfectie zit iets wat schuurt. Want Two In This Story klinkt als een dialoog tussen twee mensen die het niet eens zijn, maar te beleefd zijn om te schreeuwen.
De tekst is subtiel venijnig. Geen verwijten, maar stille verwijdering. Geen drama, maar wel pijn. Alsof het slotakkoord al lang geschreven is, maar er nog netjes geëindigd moet worden. En Ane doet dat — met elegantie en precies genoeg kou om je wakker te houden.
Cijfer: 8,2
Hitpotentie: 6,0 (hoog in de betere Scandinavische dramaserie, laag op Qmusic — maar perfect voor mensen die hun relatie in stilte evalueren onder een dekentje)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten