Whateverrrr (ja, met drie r’en — alsof ze per ongeluk op de toets bleven hangen tijdens een emotionele bui) is typisch Spacey Jane: zonnige gitaarpop over dingen die eigenlijk helemaal niet zo zonnig zijn. De muziek klinkt alsof je een milkshake drinkt terwijl je net je hart hebt gebroken, en besluit dat je het dan maar gewoon niet voelt.
De stem van Caleb Harper blijft hangen tussen nonchalance en oprechte verwarring. Hij klinkt als iemand die probeert uit te leggen dat hij zich kut voelt, maar toch nog wil overkomen als ‘easygoing’. De gitaarpartijen zijn lekker losjes, de drums tikken alsof ze ook liever in een hangmat liggen. Alles klinkt licht, maar zegt iets zwaars.
En dat is hun truc: alles verpakt in catchy zomersheid, terwijl de tekst een halve inzinking beschrijft. “Whateverrrr” is dus niet onverschillig — het is een schreeuw van iemand die niet weet wat hij met zijn gevoelens aan moet, en dan maar lacht. En daar kunnen we wat mee.
Cijfer: 7,6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten