Daar is hij dan weer: Der Graf. De man die ooit duizenden Duitsers in lange leren jassen en zwarte mascara in beweging kreeg, heeft weer eens een teken van leven afgegeven. Auf ein schönes Leben klinkt alsof hij in zijn kelder een oude demo terugvond, het stof eraf blies en dacht: “ach, waarom niet?” Het is bombastisch, plechtig en zwaar, zoals alleen Unheilig dat kan. Je hoort de echo’s van Neue Deutsche Härte, maar ook de melancholie van iemand die net iets te lang op een treinstation in Leipzig heeft staan wachten.
De remaster van 2025 maakt het geluid groter, maar niet frisser. Het blijft typisch Unheilig: grootse woorden, dramatische akkoorden, en een stem die je of in de armen sluit of volledig afschrikt. Maar eerlijk is eerlijk: er zit iets aandoenlijks in. Alsof Der Graf ons wil toeroepen dat het leven, ondanks alles, nog steeds mooi kan zijn – mits je de juiste eyeliner draagt.
Cijfer: 7,0
Hitpotentie: 6,5
Een solide teken van leven, maar geen comeback waarmee hij Rock am Ring opnieuw plat gaat spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten