Een akoestische liveversie opnemen “in the open” klinkt altijd als een goed idee, totdat je het ook echt doet. Want dan sta je daar: tussen wat struiken, met een gitaar, te doen alsof dit spontaan is. Bij Young the Giant voelt het alsof een managementteam in beige broeken dit exact zo op een moodboard heeft gezet.
De zanger kijkt intens, alsof hij net heeft besloten zijn emoties wél te voelen deze opname. De rest van de band probeert erbij te horen, maar hun blikken verraden heimwee naar airco en gebalanceerde monitors. De muziek zelf? Prachtig uitgevoerd, met oprechte akkoorden en een stem die doet alsof Coldplay en Jeff Buckley samen een mindfulnesscursus hebben gevolgd.
Maar toch… het blijft een keurig product van een band die alles goed doet, behalve verrassen. Alsof je een biologisch afbreekbare houten lepel in een fancy yoghurtpotje steekt en zegt: “Zo, dit is pas duurzaam genieten.”
Cijfer: 7,3
Hitpotentie: 6,5 – Te mooi voor de radio, te keurig voor de kroeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten