Het is vaak lastig om zo'n tweede album te maken, maar soms kan het ook heel goed uitpakken( Adele). Wij waren erg benieuwd hoe de tweede van Florence zou uitpakken.
De voortekenen waren veel belovend, zowel "What The Water Gave Me" als " Shake It Out" waren twee voortreffelijke singles.
Voor het nieuwe album heeft Florence weer producer Paul Epworth ingehuurd die ook het eerste album had geproduceerd.
In de Abbey Road studio's hebben Welch en Paul alle registers open getrokken. Het album klinkt alsof het in een kerk is opgenomen : zo' n massaal geluid.
Ceremonials gaat door waar Lungs ophield. Dus is het album nog grootser en meeslepender geworden. Daarbij lieten de singles al horen dat er voor een fors bombastisch geluid is gekozen, laag over laag. Waarbij grootse gebaren niet geschuwd worden.
De harp kenmerkend van het eerste album is er nog wel maar je moet soms moeite doen om die tussen andere instrumenten te horen. Want Paul en Florence hebben vooral voor veel geluid gekozen
Het album opent sterk, na het wat ingetogen 'Only If For The Night' waar vooral de refreinen laten horen hoe groots het geluid van Welch kan zijn komen de twee singles.
Dan is Florence echt op dreef, 'Never Let Me Go' is net zo'n donker als de eerste drie nummers. Met Breaking Down wordt even gas teruggenomen. Het lijkt wel of we in de disco terecht gekomen zijn.
Maar 'Lover To Lover' klinkt alweer zo donker maar is een heel soulvol nummer geworden, waarbij je merkt dat ze ook vocaal alle registers opentrekt.
'No Light No Light' is een van de absolute hoogtepunten van het album, het is een serieuze kanshebber om single nummer drie te worden. Want wat is dit een meeslepend nummer geworden . Florence op haar best.
Dreigend en onheilspellend klinkt vooral ' Seven Devils' dat zo een soundtrack voor een film kan worden.
Ook een nummer als 'Heartlines' is weer zo'n nummer dat je zo op single kunt uitbrengen. Het is nummer dat net als de twee singles je meeneemt en niet meer loslaat.
'Spectrum' gaat gewoon in die lijn door, een nummer dat nog het meeste op Lungs zou thuishoren is 'All This And Heaven Too". Voor Welsch begrippen een ingetogen nummer.
Een waardige afluister is 'Leave My Body', waar alle registers weer worden opengetrokken.
Ceremonials is vooral groots, meeslepend, bombastisch en een album dat je naar adem doet snakken, want Florence gunt je geen seconde rust. Maar wat een geweldig meeslepend album is dit geworden. Geen album van de kleine gebaren, maar juist bij Florence past dit geluid en deze vorm uitstekend.
Florence is er in geslaagd om Lungs meer dan te overtreffen.
Met dit album bewijst ze dat de Engelsen naast Adele er weer een hele grote dame bij hebben. Kanshebber voor titel album van het jaar!
Score: 9.5/10
Beste Songs: Shake It Out, What The Water Gave Me, No Light No Light, Heartlines
wat een geweldig album Florence heeft zichzelf echt overtroffen!
BeantwoordenVerwijderen