Het tweede album van Ben Howard, is duidelijk anders. De titel I Forget Where We Where doet al vermoeden dat het wat minder met hem gaat.
Dat klopt want het lijkt erop dat het einde van een relatie een hele mooie, maar ook duistere plaat opgeleverd.
Je moet echt meerdere keren naar dit album luisteren om het echt helemaal mee te krijgen, ik vind het persoonlijk een pracht plaat.
" Conrad" is zo'n mooi voorbeeld van een verstild nummer, en zeker in deze live versie raakt het nummer je diep.
Ben durft de diepte in te gaan, levert een album met vooral lange nummers af. Zouden meer artiesten moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten