COLDPLAY - MYLO XYLOTO

We kunnen er natuurlijk vandaag niet om heen. EMI's hoop in bange dagen komt met het vijfde studio album. Uiteraard hebben we het hier over Coldplay, die we toch wel de grootste band momenteel op deze planet kunnen noemen.



In ieder geval hebben ze de titel al binnen voor het album met de belachelijkste titel van het jaar. Vraag is of de band na het mega succes van Viva La Vida ( 2008) door is gegaan met het bombastische geluid, of dat men terug is gegaan naar het ongepolijste geluid van de eerste twee albums.

Nou hou het maar op het op safe spelen, dus nog meer bombastisch geluid en veel ohhhhh 's en ahhhh's . Een album waar weer de nodige stadionnummers op staan. Maar aan de andere kant ook meer nummers waarin de synthesizers en gitaren strijden om de voorgrond. Want nog nooit hebben we zoveel gitaar bij Coldplay gehoord.

Daarbij wringt het een beetje dat de groep niet voor een maar voor vier producers heeft gekozen. Wel is dit de eerste concept plaat van de groep, maar dat concept is niet echt een succes. Want eerlijk is eerlijk de meeste Coldplay fans kopen niet de albums vanwege de goede teksten. Hij doet zijn best, maar hij is geen hoogvlieger qua teksten.

Nee het is juist, de melodie en de uitermate verzorgde producties die er voor zorgen dat de band zo'n groot succes heeft.

Het is het hinken op de twee gedachten die het moeilijk maken het album te beoordelen. Voor de echte indie criticus makkelijk scoren, het is helemaal niks met die jongens van Coldplay. Ze klinken veel te gepolijst, de bombastisch en te weinig open voor vernieuwing.

Dat is ons te gemakkelijk, oké er staan nummers op dit wat minder zijn. Of zelf een regelrechte ramp ( had niemand de band kunnen tegenhouden om met Rihanna een duet op te nemen?), maar toch voeren de boventoon de meer dan geslaagde nummers. Zo blijft bijvoorbeeld het nummer 'Paradise' toch een groeier, het is zo'n nummer dat je naar tien keer horen opeens veel mooier vind.

Coldplay blijft een band die een aantal boven gemiddelde songs per album kan afleveren waar andere bands alleen maar van kunnen dromen. Zo is een nummer als 'Charlie Brown' een geweldig nummer. En wat ons betreft het absolute hoogtepunt van het album. Chris Martin schreef het nummer na een optreden van The Boss en dat kun je horen , wat een stadionpower song!!!

Het zijn die nummers die laten horen ,dat als de jongens de veilige paden verlaten er echt hele mooie dingen kunnen gebeuren. Als de band dat de volgende keer 'echt aan durft komt de meesterplaat  van de band er echt nog wel. Voor nu kunnen we in ieder geval zeggen dat de kroonjuweel van EMI ook muzikaal nog fier overeind staat.

Score: 8.5 / 10


Absolute hoogtepunt: 'Charlie Brown'