E Works Records/V2 Records International
****
Nadat Eels ( of moeten we zeggen Mark Evertt oftewel E) sinds 2005 eigenlijk niet met nieuw materiaal kwam, kondigde E begin 2009 een trilogie aan. Inmiddels zijn we aan de voltooiing van dat drieluik toe: na Hombre Lobo en End Times verschijnt er nu het derde album Tomorrow Morning. Er zijn maar weinig artiesten die bij de release van drie albums een hoge kwaliteit weten te halen. En de fans kunnen gerust zijn, ook op dit album laat E horen dat hij prima muziek kan maken. Maar wat een verschil met End Times!
Waar E op dat album nog hartverscheurend aan het bezingen was hoe een relatie was uitgegaan, is hij op dit album weer helemaal gelukkig met een nieuwe relatie. En dat is te horen ,want dit album is veel vrolijker dan het vorige album. Het album begint instrumentaal met het ingetogen In Gratitude For This Magnificent Day , het is een voorzichtige opening, met ouderwetse elektronica geluiden die de opwarmer vormen voor I’m A Hummingbird. Een nummer dat duidelijk laat horen dat E een andere weg is ingeslagen is, en eigenlijk weer terug keert naar zijn eigen beginperiode, dat wil zeggen met de nodige strijkjes en elektronica. Wat mij betreft is dit nummer met zijn ingenieuze opbouw zich een van de hoogtepunten van het album. Hierna is het tijd voor In The Morning ,ook hier valt op dat E veel positiever is dan op End Times, met een minimale ( elektronische) begeleiding is het een lief nummer, dat eigenlijk moeiteloos overgaat in Baby Loves Me. Met wederom veel elektronica en uptempo verliest E in dit nummer zich in de kakofonie van geluiden.
Gelukkig komt daarna de single Spectacular Girl. Een nummer dat prima de sfeer van het album weer geeft. Hierna neemt E weer wat gas terug in What Have I To Offer een prachtige ingetogen ballade op z’n Eels gezongen.Met een nummer wat eigenlijk aansluit op de single komt This Is Where Its Gets Good wat mij betreft in aanmerking om ook op single te verschijnen. Een heerlijk gitaarrifje, een vleugje elektronica en een aanstekelijk ritme maken dit tot een nummer dat je snel bij blijft. Hierna moeten we even bijkomen in After The Earthquake , een instrumentaal nummer. Oh So Lovely is wederom een voorbeeld van de metamorfose van E op dit album wat een vrolijkheid, kan het echt zo snel veranderen?. The Man laat horen dat E het rocken niet is verleerd.
Maar daarna bevinden we ons ineens in een kerk in Harlem wanneer Eels zijn gospelsong Looking Up ten gehore brengt compleet met koor. Hierna moet er wel even gas teruggenomen worden in That’s Not Her Way weer zo’n lekkere elektronica ballade. Met een titel als I LikeThis Way It’s Going maakt hij duidelijk dat hij zich echt goed voelt, om het album met Mystery of Life te eindigen, wat helaas niet een van de beste nummers is om het album mee af te sluiten.
Tomorrow Morning is een heerlijk positief album geworden, met een aantal hoogte punten ( waaronder I’m A Hummingbird en Spectacular Girl) en een paar nummers die duidelijk minder zijn ( het minste nummer is wat mij betreft Baby Loves Me) gelukkig hebben de hoogtepunten duidelijk de overhand. Maar eerlijk is eerlijk er staat geen A Line In The Dirt op dit album, dat niveau wordt niet gehaald. Persoonlijk vind ik de sombere E net iets mooier klinken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten