maandag 27 september 2010

LEA - CAN I COME BY?

Release: 20 september 2010 (Excelsior Recordings)

****
We schrijven maart 2009. Lea,  een zangeres, gitariste en liedjesschrijfster uit Nijmegen zet haar handtekening onder een contract met Excelsior Recordings. De inkt is nog niet droog of Lea gaat al naar het land van haar muzikale voorkeur: de Verenigde Staten. Daar reist ze een aantal weken door New Orleans, Memphis, Nashville en New York. Niet alleen om het echte Amerika te proeven, maar ook om op te treden in lokale bars. Die sfeer en dat gevoel heeft Lea geprobeerd vast te leggen op haar eerste album Can I Come By? 
Het album is opgenomen met een geweldige bezetting. Wat te denken van Jeroen Kleijn op drums (voormalig drummer van onder andere Daryll Ann en Johan), Jan-Peter Hoekstra op gitaar (Krezip) en Reyer Zwart (Anne Soldaat) op bas? Overigens is een geweldige bezetting nog niet een garantie voor een geweldig resultaat. Daar heb je dan ook nog een goede producer voor nodig en de juiste composities. Daarvoor hebben we ook nog eens Frans Hagenaars (Johan, Daryll Ann) als producer en de liedjes van Lea zelf.

Blijft de vraag nog over, is het haar gelukt om een duidelijk visitekaartje af te geven? Het antwoord daarop kan kort zijn: ja, dat is Lea gelukt.

Can I Come By? is een ode aan een muzieksoort die in ons land niet echt populair is, de folkrock zoals je die in Amerika kent. Een album met een duidelijke link naar country zonder dat je het echt country kunt noemen. Die link is ook niet zo verwonderlijk, want voor Lea was het album van Loretta Lynn Van Lear Rose (winnaar van de Grammy voor het beste country album ) een belangrijke inspiratiebron. Daarnaast zijn - hoe kan het ook anders - Bruce Springsteen en Bob Dylan  haar grote voorbeelden.

Het is bijna niet te geloven als je naar het album luistert dat dit het debuut album van een Nederlandse zangeres is. De muziek roept het gevoel op aan de grote open Amerikaanse vlaktes, laat oude tijden herleven en heeft soms een melancholisch karakter. Lea is er uitstekend in geslaagd het Amerika gevoel vast te leggen. De geweldige bezetting zorgt er voor dat de liedjes ook klinken zo als ze moeten klinken, dan weer ingetogen dan weer uitbundig. Daarbij is Hagenaars er in geslaagd om de prachtige stem van Lea ook prima tot haar recht te komen. Het Amerikaanse geluid is gecreëerd zonder in de valkuil te trappen van een te bombastisch Amerikaans geluid.

Hoogtepunten op het album zijn er genoeg, een ingetogen ballade als "Lullaby" is daar een voorbeeld van.  Maar ook de titelsong, die begint met een prachtige viool en daarna overgaat in gitaar laat horen dat Lea prima composities kan maken. "Again" is als een up tempo nummer meer geschikt als single en weet de sfeer van het album goed vast te leggen.

Wat mij betreft gaat ze weer een aantal weken naar de States voor haar tweede album.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten