Na het magistrale album uit 2008 Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust, leek Sigur Ros op dood spoor te zijn beland.
Er was weliswaar een griezelig perfecte tournee, maar daarna leken de meeste leden meer tijd voor de familie willen te hebben. Terwijl Jonsi zich vooral op zijn soloprojecten richtte.
Maar na een live album eind 2011 Inni kwam het verlossende woord: in 2012 zou er een nieuw album van de band uit IJsland komen.
Het vorige album , was eigenlijk de echte doorbraak van de band met een meer pop geluid. Dit album is een volstrekte trendbreuk met dat album.
De band is meer teruggegaan naar de oudere albums. Dat merk je bijvoorbeeld aan de laatste drie nummers, die zijn eigenlijk volledig instrumentaal , er zitten geen drums in en je denkt dat je terecht bent gekomen in natuurklanken.
Al bij de opening merk je dat het werk minder uitbundig is dan op het vorige album. Ook doen de heren geen enkele poging op nog pop of dance geluiden te maken. Opvallend dus wel is de afwezigheid van de stem van Jonsi in een aantal nummers , maar daar in de plaats voor is er dan weer het koor The Sixteen te horen.
Eigenlijk is het album goed beschouwd een greep uit het rijke verleden van de band zonder dat het een herhalingsoefening is geworden.
De band heeft nadrukkelijk gekozen voor een meer IJslands geluid en levert nog steeds albums af met een onaardse schoonheid.
Voor het jachtige leven wat wij nu leven is dit een ongekend rustpunt. Dit is niet een album dat je als achtergrondmuziek moet horen. Nee dit is een album waar je voor moet gaan zitten, een goede koptelefoon op , genieten maar. Lever je maar over aan de betoverende wereld van Sigur Ros.
Met dit album heeft de band bewezen de dreigende burn-out perfect afgewend. Het is een wonderschoon album geworden. Een album dat ook heel nadrukkelijk zich nestelt in de top lijst van beste albums van 2012.
Het enige verwijt dat je de band zou kunnen maken is dat ze niet echt vernieuwend bezig zijn geweest met dit album. Immers het is een voorzetting van wat we al van de band kennen, dat is iets anders dan we van de band gewend waren. Maar het staat buiten kijf , de band neemt een volstrekt unieke plaats in de muziekwereld in.
Score: 9/10
Beste Songs: Ekki Mukk, Varuo, Valtari, Eg Anda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten