"A Million Ways" is zo’n nummer dat klein begint en toch meteen iets belooft.
Je voelt vanaf de eerste seconde dat Marfa niet probeert te imponeren met volume, maar met sfeer. Alles is zacht, ademend, zorgvuldig — alsof het nummer in schemerlicht is opgenomen en niemand het durfde te verstoren.
De gitaarlijnen zijn subtiel en ritmisch, als vingers die voorzichtig langs een tafelrand glijden. De drums komen later binnen, klein gehouden, alsof ze bang zijn om de intimiteit te verpesten.
En dan de stem: warm, licht hees, en precies kwetsbaar genoeg om geloofwaardig te zijn zonder dramatisch te worden.
Marfa zingt alsof elk woord door een filter van herinnering is gegaan voordat het eruit mocht.
Muzikaal zit "A Million Ways" perfect in de moderne indiehoek: tender, repetitief, een beetje filmisch, en met genoeg ruimte voor de luisteraar om zelf te vallen of te zweven.
Marfa doet niets nieuws — maar doet het wel opvallend goed.
Het is het soort nummer dat je opzet zonder verwachting en eindigt met het gevoel dat je iets hebt meegemaakt.
Eindoordeel
Sterren: ★★★★☆
Cijfer: 8,1
Warm, subtiel en verrassend meeslepend. Een nummer dat je langzaam overtuigt.
Hitpotentie: 7,4
Sterk in indie-playlists; lage radioscore; grote kans om een stille favoriet te worden bij wie het drie keer draait.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten