Oh, die songfestival-energie. Chica Chico is alsof iemand een jaren-80-drumcomputer, een gele coltrui en een vleugje ironie in de blender heeft gegooid en vergeten is op te ruimen. Het is catchy, strak geproduceerd, en zo lichtvoetig dat het bijna opstijgt van zijn eigen oppervlakkigheid.
De Roop doet wat ze altijd doen: strak choreograferen, strak glimlachen en ondertussen iets roepen wat waarschijnlijk diepzinnig kán zijn, maar ook gewoon lekker rijmt op een refrein dat je na één keer al haat en daarna meebrult.
Cijfer: 6,6
Hitpotentie: 8,1
(Het is fout. Het is dansbaar. Het is Songfestival zoals Songfestival bedoeld is: je weet dat het nergens over gaat, en toch zit je in je onderbroek mee te klappen.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten