Jellyfish klinkt als Sigrid die op een regenachtige Noorse dag besluit dat ze eigenlijk gewoon een kwal wil zijn: zacht, transparant, licht giftig. Het nummer dobbert traag rond op een bedje van dromerige synths, met haar stem als gids door het onuitgesproken verdriet van twintigers met te veel gevoel en te weinig grip.
Er gebeurt weinig – en dat is precies het punt. Geen knal, geen drama, alleen een mooi, weemoedig liedje dat zich stilletjes onder je huid nestelt. Het heeft de intensiteit van een dagdroom in slow-motion, en dat is verrassend verfrissend.
Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 6,4
(Jellyfish: geen klapper, wel prachtig zwevend gif. Als Lana Del Rey uit Noorwegen kwam en een beetje minder op drama zat.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten