zondag 29 januari 2012

RECENSIE: LANA DEL REY - BORN TO DIE






Daar was ze opeens afgelopen zomer en van Radio 538 en 3 FM tot Radio 2 en Sky Radio, allemaal draaiden ze 'Video Games'. Het succes van Lana Del Rey kunnen je makkelijk cynisch wegredeneren. Ze is eigenlijk een perfecte marketing truc, zonder die Botox lippen was het nooit een succes, dankzij alle centen van pa kon ze een succes kopen.
Nee al deze redenaties kunnen toch een ding niet verbergen wat eigenlijk al sinds de begin van de muziek bestaat: succes komt vooral door de kracht van het liedje.


En eerlijk is eerlijk 'Video Games' was in 2011 een sensationele combinatie van een prachtige song, een verrassende schoonheid en een uitstekende clip. De vraag bij het album  nu is of de hoge verwachtingen die door de eerste single zijn uitgekomen.

Het antwoord daarop is heel simpel ja.  Born To Die is een zeer geslaagd album geworden, waarmee Lana bijna in een klap met alle critici afrekent.  Bijna dan, want op een punt is album wel hinderlijk. Op tekstueel gebied blijven de liedjes ver achter. De teksten zijn onpersoonlijk en hebben vrijwel allemaal het zelfde thema. Del Rey gaat bijna het hele album dood en ze heeft nogal wat rode jurken. Het zijn vooral veel on liners die echt niet bij het album passen omdat ze geen enkele diepgang hebben.

En dat is jammer want muzikaal is het album een aantrekkelijke combinatie van 'Video Games' en 'Blue Jeans'. Het levert dus veel en weelderige orkestrale muziek op, met een snufje Twin Peaks zodat het ook perfecte film muziek is. Daarbij past de stem van Lana ook uitstekend. En komt er een uiterst sfeervol eindplaatje.

Het hoge niveau van 'Video Games' wordt meer dan eens op het album gehaald. Nummers als 'National Anthem', 'Diet Mountain Dew' en 'Dark Paradise' maken een uitstekend verteerbaar album.

Vergeet niet dat we hier te maken hebben met een debuut album, een album waarbij aan het eind het verrassende er een beetje vanaf is. Maar waar ik toch onder de indruk van ben, omdat het blijkt dat 'Video Games' toch niet het enige goede nummer van het album is.

Met de juiste begeleiding en aandacht moet Lana verder kunnen groeien ( vooral op tekstueel gebied) en in staat te zijn om een tweede album af te leveren dat nog beter is.

score: 8/10

beste songs: Video Games, Blue Jeans, Born To Die, National Anthem , Diet Mountain Dew , Dark Paradise

minpunt: ondermaatse teksten

Geen opmerkingen:

Een reactie posten