Ah, de Pet Shop Boys – het dynamische Britse duo dat al sinds de jaren '80 bewijst dat synthesizers en ironische teksten de perfecte combinatie zijn. Met Neil Tennant's licht kille, maar o zo charmante stem en Chris Lowe's ondoorgrondelijke zonnebril (waarschijnlijk aan hem vastgeplakt), brengen ze al jaren een soort melancholische blijheid die je nergens anders vindt. Ze maken muziek die je tegelijkertijd laat dansen en nadenken – een prestatie op zich.
Hun hits? Die blijven gewoon hangen. “West End Girls,” “It’s a Sin,” en “Always on My Mind” zijn nummers die je uit het niets kunt horen, en plotseling zit je weer midden in de discotijd, of wat daarvan over is. En nee, ze nemen zichzelf nooit al te serieus, wat misschien wel hun grootste kracht is. De Pet Shop Boys laten zien dat popmuziek ook slim en grappig kan zijn – en tegelijkertijd een dansvloerklassieker.
Dus, als je in bent voor slimme teksten, aanstekelijke beats en een vleugje Britse humor, dan zijn de Pet Shop Boys je muzikale metgezellen. Ze bewijzen dat nostalgie en vernieuwing perfect samengaan – en dat alles met een synthbeat en een sarcastische glimlach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten