Zeven jaar stilte. En dan ineens deze: Run Free. Geen vrolijke wedergeboorte, eerder een nachtelijk alarm in een verlaten fabriek. Je hoort meteen dat Soulwax nog steeds Soulwax is – strak, kil, gecontroleerd. Maar nu met een echo van Depeche Mode, alsof Dave Gahan per ongeluk vastzat in een Gentse geluidsstudio met alleen een drumcomputer en een pak Marlboro’s.
De song bouwt op als een paniekaanval met zelfvertrouwen. De synths zweten, de beat marcheert, en ergens in de verte zingt de apocalyps mee. Het is de soundtrack van een dansvloer die al jaren op slot zit, maar waar de lichten nog branden.
Wachten we hier zeven jaar op? Jazeker. Want dit is geen single, het is een voorbode. Als dit de eerste druppel is, wil je weten wanneer het begint te regenen.
Cijfer: 9
Hitpotentie: 5 – Niet geschikt voor wie z’n muziek als achtergrondgeluid wil. Wel voor wie z’n adem even wil inhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten