Een bandnaam als een mislukte horrorfilm uit 2003, maar dan wel met een nummer dat wél blijft hangen. Dogs In Heavenis een melancholisch, dromerig debuut dat klinkt als een kruising tussen Sigur Rós met een roesje valium en een shoegaze-kater die langzaam overgaat in schoonheid. Zanger zucht meer dan hij zingt — en dat is precies de bedoeling.
De titel klinkt als een kinderboek met existentiële vragen, maar muzikaal is het raak: traag, sfeervol, opbouwend als een langzaam brandend kaarsje op een nat hondengraf.
Cijfer: 8,1
Hitpotentie: 6,8 – Geen Top 40, wel steevast op de playlists van mensen die ‘s nachts te lang in bad blijven zitten.
Slotzin: Als dit de hemel is voor honden, mag ik dan mee?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten