Carousel klinkt alsof Joy Division een synth heeft gestolen van The Cure en sindsdien vastzit in een eindeloze rondgang door een mistige nachtclub. Alles echoot. De drum klinkt alsof iemand op afstand bonkt om binnengelaten te worden. De zang? Kil, vermoeid, mooi. Alsof Ian Curtis nog even doorzingt vanuit de vrieskast.
Dit is geen liedje, dit is een stemming. Een gevoel. Een donkere kamer waar alleen mensen met goede smaak en een lichte depressie naar binnen mogen.
Cijfer: 8,2
Hitpotentie: 5,3
(Geen hit, wel een zwartleren soundtrack voor je innerlijke doolhof. Joy Division zou zachtjes knikken.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten