Een titel als "I Could Do Much Worse" is op zich al een soort muzikale relatietherapie. En ja hoor: Keith Murray en zijn mannen laten ook hier weer horen dat ze de koning zijn van de zelfspot met een refrein waar je een ironisch biertje bij wil openen.
De gitaren zijn zonnig, de drums lopen alsof ze een half uur te laat zijn voor hun eigen optreden, en de tekst is een soort wanhopige liefdesbrief met een knipoog. Het is een nummer dat klinkt als iemand die net is gedumpt, maar daar net iets te vrolijk over doet.
De productie is strak, het tempo net traag genoeg om niet poppunk te worden, en het refrein blijft plakken als een opmerking die je eigenlijk niet mocht maken op een familiefeest. En dat is precies hun kracht: catchy, maar nooit glad. Pop, maar met een scheef randje. Indie zonder pretentie. Alsof The Killers hun ADHD-medicatie vergeten zijn.
Cijfer: 7,8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten