Patrick Wolf keert terug met Reculver, een nummer dat klinkt als een postkaart uit een verdronken dorp. Alles is mooi, ingetogen en licht dramatisch — alsof Antony and the Johnsons zijn gaan wandelen langs de Britse kust en daar besloten een strijkkwartet op te richten met mist als vijfde lid.
Wolf zingt alsof hij een geheim weet dat wij nooit zullen begrijpen, maar waar we wel verdrietig van moeten worden. De piano is breekbaar, de sfeer gotisch zonder gothic te zijn, en de melancholie druipt van elke noot. Je hoort zijn stem en denkt: hij is niet gelukkig, maar wel stijlvol ongelukkig. En dat is ook een talent.
Geen hit, geen meezinger, maar een verstild meesterwerkje voor op de zondagochtend waarop niemand je nodig heeft.
Cijfer: 8,5
Hitpotentie: 3 – Hoogstens op Radio 4, vlak na het weerbericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten