From is weer typisch Bon Iver: alsof iemand een akoestische gitaar heeft laten vallen in een laptop vol emotionele schade. Het klinkt als een droom die langzaam uit elkaar valt terwijl je wakker wordt met tranen die je niet begrijpt. Justin Vernon zingt alsof hij zich verontschuldigt dat hij überhaupt nog bestaat.
Ergens halverwege denk je: ik snap het niet. En dan denk je: dat hoeft ook niet. Dit is geen lied, dit is een gemoedstoestand in fluisterstand. Glitchy, breekbaar, en precies ongrijpbaar genoeg om te blijven hangen.
Cijfer: 8,9
Hitpotentie: 4,4
(Geen hit. Wel een herinnering aan iets wat je nooit hebt meegemaakt. En dat is knap.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten