Met Say Goodnight bewijst Goody Grace dat hij de kunst van de sfeervolle ballad onder de knie heeft. Het nummer druipt van melancholie en minimalisme, alsof je naar een verloren track van Cigarettes After Sex luistert – alleen met net iets meer Canadese flair en minder fluisterstem.
De sfeer is intiem en broeierig, zoals een nachtelijke rit door een verlaten stad. De zachte gitaarlijnen en spaarzame productie laten genoeg ruimte voor Goody’s stem, die klinkt alsof hij tegen je fluistert vanaf de andere kant van een donkere kamer. Het resultaat? Een nummer dat aanvoelt als een warme, maar ietwat verdrietige omhelzing.
Toch mist het soms een beetje pit. De hypnotische vibe is prachtig, maar tegen het einde vraag je je af of er nog iets spannends gaat gebeuren. Spoiler: dat gebeurt niet. Maar misschien is dat juist het punt – niet elke nacht hoeft groots te eindigen.
Score: 8/10 (Want Say Goodnight voelt als die laatste sigaret: bitterzoet, en precies wat je nodig hebt.)